តើពាក្យ «សាស្ត្រ» មានន័យដូចម្ដេច ?
សាស្ត្រ
👉ថ្នាក់ពាក្យជា នាមសព្ទ
មានន័យថា ( សំ. ឝាស្ត្រ; បា. សត្ថ ) គម្ពីរ, គម្ពីរប្រាប់វិទ្យា, គម្ពីរសាសនា; ច្បាប់, ច្បាប់ប្រដៅ ក្បួន, តម្រា; វិជ្ជា; ការសិក្សា; ពាក្យណែនាំ, ពាក្យពន្យល់; ពាក្យបង្គាប់ ។ ប្រើរៀងភ្ជាប់ពីខាងចុងសព្ទដទៃ អ. ថ. សាស, ដូចជា ប្រវត្តិសាស្ត្រ គម្ពីរ, ក្បួននិយាយអំពីពង្សាវតារប្រទេស…។ វិទ្យាសាស្ត្រ គម្ពីរឬក្បួនប្រាប់វិទ្យាផ្សេងៗ; វិជ្ជាពួកមួយដែលគេរកឃើញដោយការលៃផ្សំធាតុជាដើម ។ សិល្បសាស្ត្រ តម្រាសម្រាប់រៀនសិល្បៈ ។ ប្រើក្លាយជា សាស្ត្រា ឬក្លាយមកទៀតជា សាត្រា ( ហៅចំពោះតែគម្ពីរឬច្បាប់ប្រដៅដែលចារដោយស្លឹករឹត )
ឧទាហរណ៍៖ សាត្រាច្បាប់; សាត្រាទេសន៍ ។ បើរៀងភ្ជាប់ពីខាងដើមសព្ទដទៃ អ. ថ. សាស-ស្រ្តៈ, ដូចជា សាស្ត្រក្រឹត ( សំ. ឝាស្ត្រក្ឫត )អ្នកតែងគម្ពីរ, អ្នកតែងច្បាប់ ។
សាស្ត្រចក្សុ, សាស្ត្រន័យន៍ ឬ –នេត្រ ភ្នែករបស់សាស្ត្រ ( វេយ្យាករណ៍ ) ។ សាស្ត្រវិទ អ្នកចេះសាស្ត្រ, អ្នកប្រាជ្ញខាងសាស្ត្រ ។ សាស្ត្រាចារ្យ ( សំ. ឝាស្រ្ត + អាចាយ៌ ) គ្រូបង្រៀនសាស្ត្រ ។ ល ។
( សំ. ឝស្ត្រ; បា. សត្ថ ) ពាក្យក្លាយមកពី សស្ត្រ សស្ត្រា; ប្រើចំពោះតែ មុខសាស្ត្រ មុខរបួសដែលមុតដោយគ្រឿងសស្ត្រា ។
ដកស្រង់ពីវចនានុក្រមសម្ដេចព្រះសង្ឃរាជ ជួន ណាត
What is dictionary ?
dictionary is a listing of lexemes from the lexicon of one or more specific languages, often arranged alphabetically (or by consonantal root for Semitic languages or radical and stroke for logographic languages), which may include information on definitions, usage, etymologies, pronunciations, translation, etc. It is a lexicographical reference that shows inter-relationships among the data.